रामा याची जाण मला !

रामा याची जाण मला
माझी वटवट, तुजला कटकट ,
तरीही घेतो, नाम तुझे मी.
                        कारण केवळ तू उद्धारक  || १ || रामा

           आजवर ना नाम घेतले,
             तुझ्याकडे ना कधी पाहिले,
                        हात कधी ना तुला जोडले  ||२|| रामा

रमलो होतो संसारी मी,
महापातकी माझ्यासम मी,
नसेल भेटला मजसम कोणी,
       तुझ्याविना ना तारक कोणी || ३|| रामा

           तव पदस्पर्शे उठली अहिल्या,
           तव नामाने दगडही तरला,
           "मरा  मरा " म्हणताही वाल्या,
           डाकूचा  साधूही  झाला.   ||४|| रामा

हातही थकले, पायही थकले,
थकली माझी सारी गात्रे,
        पैलथडी हे नेत्र लागले ||५|| रामा

           सर्व संपले हेवेदावे,
          गतगोष्टीने मन गोंधळले,
          केवळ आता नाम तुझे मज,
         शांतीसुखाचे धाम  ||६|| रामा


कवी: कै. वि.ना. जांभेकर
प्रेषक: सुलभा मुंडले

२ टिप्पण्या:

ulhasbhide म्हणाले...

वेगळ्याच ढंगातली प्रार्थना

अमित गुहागरकर म्हणाले...

आधी मला वाटलं तुच लिहलीस की काय?

पण उकाकांनी म्हटल्याप्रमाणे एक उत्तम प्रार्थना आहे. चाल लावल्यास आणखी मस्त वाटेल.